Maandag 13 augustus :De camping in Agard is na tien uur ’s-Avonds hermetisch afgesloten tot 6 uur in de morgen, gisteravond moesten we dus na het eten hard naar huis fiesen om nog op tijd terug op de camping te zijn. Vanmorgen afgerekend en richting Servie gereden via binnenwegen. Alles 2 baans weg, hier en daar kwamen we door een dorpje. Op zeker moment moesten we stoppen, er moest een kudde rundvee oversteken. Wel apart: langs bijna heel de weg liep een prima fietspad.

Het landschap is niet erg interessant, veel velden met uitgebloeide zonnebloemen en maisvelden.

De grenspassage bij Tompa/Subotica naar Servie ging snel, Er was slechts 1 auto voor ons; paspoorten laten zien bij uitreis Hongarije, stempeltje in paspoort bij binnenkomst Servie en iemand wilde nog even in de “cargo” kijken en dat was dat.

Op de autoweg stonden grote borden die een groot tankstation met restaurant en hotel aankondigden, goede plek om een broodje te eten en de benen te strekken, dachten wij, maar helaas bleek niets van dat alles nog te bestaan. Oprit afgesloten, de rest niet in gebruik.

Om 15.00 hadden we onze bestemming in Belgrado gevonden: een camperplaats bij een klein meubelbedrijf 4km van het centrum van Belgrado: vriendelijk Engels sprekend personeel wees ons onze plek op het grasveldje en dat was dat.

Er stonden 3 andere campers, 2 Slovenen en een Italiaan. Nog 1 plek over, die zou later die dag worden ingenomen door een Duitser. De bus naar het centrum stopt elke 10 minuten voor de camperplaats, heel handig dachten wij. Maar toen we instapten werden we er door de chauffeur weer uitgestuurd: om gebruik te maken van de bus heb je een speciale openbaar vervoerkaart nodig. Cash een kaartje kopen kan niet. Een personeelslid van het meubelbedrijfje heeft een taxi voor ons gebeld, de taxi is erg goedkoop, en om 16.00 stonden we in het centrum van Belgrado, Republic Square, een plein met een monument en veel terrasjes. De taxichauffeur waarschuwde ons voor malafide taxi’s.

Eerst op zoek naar een toerist-info voor een plattegrond. Dat was niet zo simpel: er stonden weliswaar bordjes, maar de info was niet te vinden, uiteindelijk maar gevraagd aan de bewakers van een bank, maar ook dat leverde niks op. Uiteindelijk konden we een plattegrond krijgen bij een winkeltje dat tevens souvenirs verkocht en tourist-info zou zijn.

Dan op weg naar de orthodoxe kathedraal van Belgrado, ruim 3 km lopen om een kerk te bezoeken die gerenoveerd bleek te worden. De crypte(een ruime kelder) bleek wel open voor bezoekers.

Het was een heel mooie ruimte met veel schilderingen. Teruglopen vonden we ver, dus een taxi gezocht, maar de taxichauffeur die we vonden vroeg een te hoge prijs naar ons idee, dus we besloten verder te lopen. Vrijwel meteen vertelde een man ons dat we nooit in zee moesten gaan met taxi’s met een wit bord op de auto: het waren dieven.

Even later vonden we een andere taxi, deze bracht ons snel voor een goede prijs terug naar het centrum, eveneens met de mededeling dat bepaalde taxichauffeurs crimineel waren, er waren de dag ervoor duitse jongens door een chauffeur bedreigd met een mes omdat ze voor een ritje van 10 euro geen 100 euro wilden betalen. Het ging weer om taxi’s met een wit bord.

Terug op onze overnachtingsplaats hebben we nog gezellig wat gedronken met onze Sloveense buren. De Slovenen spraken beiden engels en een ervan bleek technisch directeur van Adria campers. Hij maakte natuurlijk reclame voor Adria campers en we zijn nu een boek met door Adria verzamelde campings door heel Europa en Afrika rijker.

Rond middernacht verschenen er 2 tieners met rugzak voor de poort van de camperplaats. Ze waren met de bus uit Sofia, Bulgarije gearriveerd op het busstation een stukje verder en dachten dat de camperplaats een camping was. Uiteindelijk hebben we ze maar binnengelaten, want waar moesten ze om middernacht nog heen? Ze hebben hun tentje opgezet achter de campers.

Dinsdag 14 augustus: Het was bepaald geen rustige nacht, de camperplaats ligt aan een drukke weg en tegen de morgen begon het te onweren en regenen. Om 6 uur begonnen de bouwvakkers op het naastgelegen terrein met hun werk.

Om 8.00 was het droog en bleken de backpackers hun tentje ingepakt te hebben, ze waren verdwenen.

Na het ontbijt heeft het bedrijf weer een taxi gebeld en zijn we naar het centrum gegaan. De taxichauffeur was erg spraakzaam en ook hij waarschuwde ons voor malafide taxibedrijven/chauffeurs. Tevens vertelde hij dat het onder Milosevic allemaal beter was: nu verdween alle geld naar de overheid en waren veel jongeren werkloos. Veel criminaliteit ook, dat was onder Milosevic bewind toch wel anders.

Eenmaal in de stad hebben we het oude Fort bezocht: een groot park binnen oude wallen, in de voormalige grachten zijn sportvelden, en staat oud militair materieel opgesteld, ook is er het militair museum. Vanuit het fort heb je een prachtig uitzicht over de stad. Het onderhoud van het geheel kan beter. Daarna naar een orthodoxe kerk. Daar kregen we extra kleding om onze benen te bedekken. Je mag er niet in in korte broek. De kerk was erg mooi, rijkelijk voorzien van mooie schilderingen.

De stad is erg modern met mooie brede winkelstraten en veel bekende merken winkels en heel veel restaurantjes en terrassen en overal ijsverkoop in stalletjes en veel straatmuzikanten.

Toen we op een terras zaten uit te blazen vroeg iemand of ze onze plattegrond even mochten lezen, dat mocht. Het bleken turken die in Servie waren omdat hun zonen meededen aan een schaaktoernooi.

Om 15.00 zijn we vertrokken naar een kleine, mooie nieuwe camping 30 km ten zuiden van Belgrado.

De camping ligt bij een klein dorpje in een heuvelachtige omgeving. We werden enthousiast ontvangen door vader en zoon. Er staan maar zes gasten, de camping bestaat pas een jaar, maar je hebt er een mooi uitzicht over de heuvelachtige omgeving.

In de avond werden wij en een Oostenrijks stel getrakteerd op zelfgemaakte wijn en Servische kaas. Het opkomende onweer trok aan ons voorbij. De Oostenrijkers vertelden dat zij aan de Hongaars/Servische grens drie uur vertraging hadden gehad. Een andere grenspost dan wij hebben gebruikt.

Woensdag 15 augustus: Weer op tijd op weg, bewolkt, dus prima reisweer. Eerst regionale weg, dan autoweg en vervolgens 80 km regionale weg. De weg was merendeels goed in orde en hier en daar kom je door een dorpje. Langs de autoweg zagen we een enorm groot kerkhof, pal tegen de autoweg gelegen.

Langs de autoweg, maar vooral langs de regionale wegen staan heel erg veel gedenkplaten, vaak met foto erbij. Twee maal zagen we een plaat met 3 foto’s erop. Bijna bij elke bocht is er wel iemand verongelukt.

De omgeving ziet er fris groen uit, dit in tegenstelling tot 2015, toen was alles dor. De mensen klagen ook dat het maandenlang teveel geregend heeft.

De laatste 85 km voerden door een mooi gevarieerd heuvel landschap. De camping in Brestovac was snel gevonden. Het zag er al aan de poort rommelig uit. De receptie was helemaal rommelig en een ventilator moest de openstaande elektrakast koelen, de receptionist is een oudere man die enkel Servisch spreekt. Maar hij hield me de prijslijst voor en wees ons een plek. Eigenlijk is er geen plek voor passanten, maar we staan toch op een pad bij het tentendeel bij het meer. De camping ligt heel mooi aan een meer maar staat hutje ,mutje vol met vaste bewoners. Die vaste bewoners verblijven in dingen die ooit caravan waren, ze hebben er van alles aan en omheen gebouwd en geplakt.

Er is ook een toiletgebouwtje, minstens 50 jaar geleden gebouwd en toen ook voor het laatst schoongemaakt, wel komt er water uit de kranen.

Veel vaste kampeerders hebben een oplossing voor dat miserabele sanitair gevonden: ze hebben zonneboilers en douchen dus buiten. We zagen vandaag een tentkampeerder die”douchte” met behulp van door de zon opgewarmde waterflessen. Wat zijn we blij met ons eigen sanitair.

Langs het meer loopt een pad, als je dat volgt kom je bij een openbaar recreatiedeel uit: strandje, ligweide, speeltoestellen, waterfietsverhuur en een surfschool. Er bleek ook een restaurant te liggen met vanaf het terras een fraai uitzicht over het meer.

We bestelden een halve liter bier en een glas wijn en moesten 2 euro afrekenen. Toen ook nog een Engels sprekende Servische zei, dat het restaurant overheerlijk eten serveerde was de keus snel gemaakt, we koken niet vandaag.