Donderdag 16 augustus.Ondanks een rustige nacht op de doodstille camping waren we al vroeg wakker, de buurman zat om 07.00 uur al te vissen in het meer.

Na ontbeten en opgeruimd te hebben ging ik al voor achten op zoek naar de campingbeheerder om af te rekenen en losgekoppeld te worden van de elektra.

De receptie was nog gesloten, maar een vriendelijke campingbewoner die een beetje engels sprak, spoorde voor mij de beheerder op.

De beheerder bleek wat duits te praten, dus zijn begroeting was ”was muss du”, klonk niet vriendelijk, maar was wel vriendelijk bedoeld. Na afgerekend te hebben ging hij mee om de elektra los te koppelen en konden we vertrekken.

Om 09.00 stonden wij bij Romuliana, een archeologische site met resten van een groot fort van de Romeinen. We waren de eerste en enige bezoekers op dat uur, de entreeverkoop was niet bezet, dus we zijn maar gewoon het terrein opgelopen. Inderdaad veel restanten van het fort, hier en daar wat vreemd gerestaureerd. Bij het cafe annex inlichtingenkantoor waren mensen bezig het terras klaar te maken voor de dag, niemand die ons opmerkte. Na een kwartiertje hadden we het wel gezien en reden we richting Bulgaarse grens; de bedoeling was om in Zajecar, een stad voor de grens boodschappen te doen. Helaas hebben we alleen een klein supermarktje in het centrum gezien, maar parkeren was niet mogelijk.

Uiteindelijk in een klein winkeltje langs de weg water gekocht, dat hadden we echt heel hard nodig.

Bij de grens Servie/ Bulgarije schoot het niet echt op. Het was niet druk, maar de douaniers werkten niet te snel: te warm?

De Servier nam de paspoorten mee naar binnen en na verloop van tijd kregen we die voorzien van een uitreisstempeltje terug en werd de slagboom geopend. Bij de Bulgaarse post moesten we eerst een wegenvignet kopen, cash betalen in euro’s, want zijn pinautomaatjes werkten even niet volgens een vriendelijke vignetverkoper.

Vervolgens de douane; de dame van dienst wilde alles in de camper inspecteren, keek in de kastjes, de badkamer en de bankboxen en vond een slof cigaretten. De cigaretten waren gekocht in Hongarije en toen dat duidelijk was, was het goed zo. Servie is n.l geen EU-lid.

Na Bubbles geaaid te hebben hield de dame het gelukkig voor gezien. Ze vroeg niet naar papieren van Bubbles en de onderberging sloeg ze gelukkig over; daar zat vast teveel wijn en bier in voor een grenspassage. In Bulgarije is het een uur later dan in Nederland.

Toen op weg om een pinautomaat te vinden om Bulgaarse leva’s aan te schaffen. Gelukkig vonden we in het eerstvolgende dorp een bankautomaat.

Toen op weg naar de MAGURA-GROTTEN. De borden zijn in het cyrillisch en tomtom is niet altijd even betrouwbaar. Dus met behulp van een gedetailleerde wegenkaart van Bulgarije gingen we op weg. 15 km enorm slechte weg volgde: eigenlijk was de weg 2 baans, maar de struiken en bomen groeiden tot midden op de weg, daarbij was er enorme spoorvorming en meer gaten dan asfalt. Het was dubbel Marokko.

Aangekomen bij de grotten was er plek zat op de parkeerplaats, we kochten kaartjes en mochten onbegeleid de grotten in. Er liep een duidelijk pad door de grotten, dus dat was niet moeilijk. Het bijzondere in de grotten waren de prehistorische schilderingen. Bijzonder en mooi om te zien. In de grotten ontmoetten we Bulgaren die in Amerika wonen, die vertelden ons gelijk enthousiast wat we in Bulgarije allemaal moeten gaan bezichtigen. De meeste dingen staan al op ons lijstje.

De uitgang van de grotten was helaas 2 kilometer verwijderd van de ingang, dus die moest je dan teruglopen want het treintje om je terug te brengen schijnt alleen in het weekend te rijden.

Gelukkig was er toevallig? Iemand die ons terug wilde rijden naar de parkeerplaats bij de ingang. 2 euro moest dat kosten, maar aan het eind had hij natuurlijk geen wisselgeld en hebben we 2,5 euro betaald.

Na een kop koffie en wat eetbaars bij een restaurant dichtbij de grotten naar een campingkje in Belogradchik. Je staat voor het huis van de eigenaar, er is een toilet, douche en elektra.

De eigenaresse spreekt een beetje frans. Vanavond waren we met 4: 2 stelletjes met een tent, een zwitserse camper en wij.

Thieu is al enkele dagen niet helemaal lekker, lijkt een griep te hebben, dus we blijven hier 2 nachten. Het eigenlijke doel is bijzondere rotsformaties te bezoeken in deze plaats.