Via Kazanlak
Zaterdag 25 augustus:Een dag om de camper een keer schoon te maken en gewoon niks doen. De Israeliers ( Mounia en Essi)zijn naar een kloof en we mochten mee, maar een dagje rust voor we verder trekken vonden we ook wel handig.
Na het avondmaal hebben we heel gezellig met hen wat gedronken op ons vertrek.
De camping is niet echt druk bezocht, maar de laatste paar dagen zijn toch diverse nationaliteiten langsgekomen: een Belg op weg naar Iran, een Roemeen, een Italiaan, Engelsen in een tent, een Nederlander, enkele Bulgaren, een Fransman, een Tsjech, een Sloveen, een Deen en als buren een stel uit Duitsland met 2 kleine kinderen. Het Duitse stel reist in een busje, elke dag laden ze 7 blauwe tassen uit, elke morgen worden die ingeladen want ze weten niet of ze terugkomen, maar ze kwamen wel terug voor de nacht.
Zondag 26 augustus:Vandaag afgerekend op de camping, Het bedrag viel ons mee en we konden pinnen, dat kan ook niet altijd, de afrekening hebben we inmiddels per mail ontvangen, in het Bulgaars nog wel. Nogmaals afscheid van de Israeliers en dan vertrekken. Het wegrijden vanaf de camping ging moeizaam, maar deze keer bereikten we de weg in een keer. Even tanken bij een groot modern tankstation in de stad, als ik wil afrekenen met een bankkaart blijkt dat niet te kunnen, alleen cash. Eerst naar de Shipkapas, via heel wat haarspeldbochten; Overal in Bulgarije zijn langs de weg drinkplaatsen, aangegeven met een bordje en inderdaad met een kraan waar ook gebruik van wordt gemaakt. Bij de pas aangekomen was het erg druk, allemaal Bulgaren, 1 Engelse auto. Het monument en het kerkje liggen echter meer dan een kilometer lopen vanaf de parkeerplaats. Dat is voor een andere keer.
Daarna naar een Thracies graf uit de 4e eeuw voor christus in Kazanlak. Het staat slecht aangegeven, maar we vinden het wel snel. Een parkeerplaats is er niet, maar in de straat is wel plek om te parkeren. We verwachtten een groot complex, maar dat viel tegen. Het is een heel klein graf met mooie schilderingen, een graf van ong. 2x2 met een koepel die ook beschilderd is. Het originele graf is niet toegankelijk, de replica wel. Daar komen we ook onze Duitse buren uit Veliko Tarnovo weer tegen.
Binnen een kwartier zijn we klaar met het bezoek, na nog een hapje en een drankje op een leuk terras bij de ingang hebben we nog een tamelijk nieuwe orthodoxe kerk in die buurt bezocht. Er liep een mevrouw rond die 5 euro vroeg als we foto’s wilden maken. In meer kerken in Bulgarije heft men geen entree, maar moet er wel betaald worden voor het maken van foto’s.
Ons oorspronkelijke idee was om te overnachten op een camping bij een restaurant in de buurt van Kazanlak, maar toen we daar voorbij reden veranderden we snel van plan. Het zag er allemaal niet erg aantrekkelijk uit en er stond niemand op die camping.
100 km verder gereden, door een tamelijk vlak en saai landschap over groot deels slecht wegdek:zonnebloemvelden en een paar maisvelden. Een paar niet al te welvarend uitziende dorpjes passeerden we ook.
2 keer passeerden we een dorpje dat meer leek op een sloppenwijk: slecht onderhouden vervallen huisjes die wel bewoond werden, geen geasfalteerde wegen. Mogelijk een erg arme bevolkingsgroep? Meestal zijn niet alle straten geasfalteerd, maar dit zag wel heel erg armoedig uit.
We zijn ge-eindigd op een kleine camping in een prachtige omgeving. De eigenaar is Engels en lijkt wat op een overjarige hippie. Er zijn 8 plekken in zijn mooi onderhouden tuin, het is er doodstil. Het is ook de eerste camping waar de eigenaar zegt dat we Bubbles maar lekker los moeten laten lopen, hij heeft zelf twee honden, voorzien van een koebel, dan weet ie tenminste waar ze lopen op het grote terrein.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}