Vrijdag 31 augustus:De fransen waren al vroeg vertrokken, want “er zaten op hun wegenkaart toch wat haarspeldbochten in hun route”. Ach.. het was dezelfde route die wij gingen rijden.

Eenmaal op weg reden we door een dorpje waar een vrouw juist haar tuinhekje sloot: ze had een koe aan de lijn die uitgelaten moest.

In Velingrad boodschappen gedaan bij de Lidl en de Billa, die lagen niet ver van elkaar. Daarna volgde een tamelijk saaie route door een bergdal. Bij een drinkplaats was een vrouw de was aan het doen. We passeerden een grote begraafplaats met op alle graven een steen, de begraafplaats was slecht onderhouden: er groeide erg veel onkruid tussen de graven.

Niet ver van Bansko veranderde het landschap: er waren veel weilanden, er was een man gras aan het maaien met een zeis en er werd hooi opgeschud met een grasopschudmachine getrokken door een paard. We zagen in deze regio meerdere keren vervoer met paard en wagen. De regio had in elk dorp wel een moskeetje en oogde erg arm, veel verlaten of vervallen huizen.

Aangekomen in Bansko, een ski-oord konden we de camperplaats niet vinden, uiteindelijk vonden we de plek, maar er was alleen nog een bordje, het gebouwtje was verlaten en het terrein lag vol rommel.

In het ski-oord waren wel wat mensen, maar het was er erg rustig, een supermarkt was gesloten, mogelijk alleen open in de winter.

Onze rit vervolgd naar een Melnik, 100 km verder dan Bansko. De weg die we reden was een erg drukke weg; de verbinding Sofia Griekenland. Ook deze weg loopt langs een rivier en hier en daar liggen winkeltjes en restaurantjes die een terras hebben aan de rivier. Men is bezig deze tweebaansweg te vervangen door een 4 baans autoweg, die loopt echter niet meer langs de restaurantjes.

Via wat smallere wegen naar het Zandpiramide landschap van Melnik.

We overnachten bij een hotel/restaurant op de parkeerplaats. Het hotel heeft een waterkraan op de parkeerplaats en je kunt elektra aansluiten.

Later arriveerde er nog een camper met 3 belgen om te overnachten, het bleken drie broers uit onze geboorteregio, zij zijn op de terugweg vanuit Griekenland; even lekker kletsen in het Limburgs dus.

We hebben heerlijk gegeten in het restaurant en waren inclusief drank 12 euro per persoon armer.

Ook hier overal verlaten en vervallen huisjes, tegenover de parkeerplaats liggen 2 huizen die zo vervallen zijn dt ze gestut moeten worden; ze worden wel bewoond.

Was het de laatste dagen aangenaam overdag en fris in de nacht, we zijn nu aan de voet van het Pirin gebergte, 25 km verwijderd van de Griekse grens; nu is het 30 graden en koelt het weinig af voor de nacht.

Zaterdag 1 september. Het was heel erg rustig vannacht, zelfs geen blaffende hond gehoord.

Na het ontbijt zijn we naar het 1 km verderop gelegen klooster gewandeld, het Rohzen klooster. Het is een klein klooster uit de middeleeuwen, is al eens door brand verwoest, maar weer opgebouwd en gerenoveerd.

De kloosterkapel is erg donker. Weer veel muurschilderingen en iconen, het plafond echter is van hout en niet beschilderd. De eetzaal van het klooster is ook te bezichtigen: een lange kamer met een heel lange tafel die eruit ziet als een soort lange sjoelbak. In een ander vertrek staat de lemen oven.

Toen we terugliepen kwamen we een groep backpackende bedevaartgangers tegen, ze droegen een grote vlag met zich mee.

We kwamen ook de Belgen tegen, zuchtend en kreunend arriveerden zij op de parkeerplaats van het klooster.

Daarna zijn we naar het 6 km verder gelegen plaatsje Melnik gereden: Melnik bestaat uit nauwelijks meer dan een straat met veel souvenirwinkeltjes en restaurantjes. Het dorp ligt heel mooi midden tussen de Zandpyramides, tevens wordt er wijn gebotteld. De Flessen wijn worden bewaard in grotten.

We hebben het oude fort bezocht en daarna het wijnmuseum. Rondom Melnik worden veel druiven geteeld en wijn geproduceerd.

In het wijnmuseum hebben we een fles wijn gekocht. Die wordt ter plekke gevuld uit een groot vat, vervolgens mag je er zelf een kurk in persen. De beheerder van het museum verzegelt de kurk dan met een heus lakzegel.

Inmiddels was het allang lunchtijd, dus maar een tafeltje uitgezocht in een van de restaurantjes. Helaas na enkele minuten werden we aangevallen door een heleboel agressieve wespen, een ervan stak in mijn bovenlip.

We zijn dus rap vertrokken naar een ander restaurant. We hebben tot nu toe weinig wespen gezien, maar in Melnik waren er wel erg veel.

Vanuit Melnik via een binnenweg naar Kromidovo gereden, een plaatsje 25 km voor de Griekse grens. Het plaatsje is erg klein, heeft merendeels zandwegen, maar wel een mooi openbaar zwembad en een kleine camping met Engelse eigenaren. Het is onze volgende overnachtingsplaats. De fransen die we eerder tegenkwamen staan hier ook.

Een Oostenrijks stel dat op weg was naar Griekenland is teruggekeerd omdat er een urenlange file voor de grens stond. Ze proberen het vannacht nog een keer.

De drukte schijnt veroorzaakt te worden door Grieken die in het weekend massaal inkopen komen doen in een stad hier vakbij. Bulgarije schijnt goedkoper te zijn dan Griekenland.

Er staat een Nederlands stel, de Fransen, een Engelse caravanen enkele tentjes, ook de tipitent is bewoond. Het is 22.00 en nog 27 graden.