Dinsdag 4 september:Afgelopen nacht heeft het nu en dan geregend, vanmorgen scheen de zon al op tijd, maar het was erg fris. De komende dagen worden lagere temperaturen en regen voorspeld. Tijd om naar lager gelegen gebied te verhuizen.

Toen we net voor tienen het Rila klooster passeerden was het er nog heel erg rustig.

We zijn even gestopt om een paar ansichtkaarten te posten; de brievenbus hangt op de binnenplaats, meteen na de toegangspoort, maar ik mocht niet naar de brievenbus.

Mijn korte broek was niet de juiste kleding, zelfs niet om kaarten te posten. Uiteindelijk heeft de bewaker de kaarten aangenomen en overhandigd aan de mevrouw uit het postkantoortje ter plekke.

Een paar km na het klooster is maar 1 rijbaan beschikbaar vanwege een aardverschuiving, de opruimploeg is aanwezig en de politie regelt het verkeer. We zijn door een wat saaie omgeving naar Sofia gereden. Op de autoweg net ten zuiden van Sofia waren 2 rijbanen afgesloten, eveneens vanwege een aardverschuiving; de opruimploeg heeft daar nog wel even werk.

We arriveerden rond het middaguur op het tuin campingkje in Sofia, het was er nog rustig dus we hebben een staanplek. Enkele uren later stond de tuin vol. We staan hier met 3 Nederlanders, dat is zo ongeveer het aantal dat we in de weken hiervoor in totaal hebben gezien.

We vonden hier ook Essi en Munia terug, de Israeliers die we eerder in Veliko Tarnovo hebben ontmoet. De temperatuur hier in Sofia ligt beduidend hoger dan in de bergen.

Woensdag 5 september:Vannacht heeft het een beetje geregend, maar vanmorgen scheen weer de zon. Onze luifel wilde gisteravond niet goed dicht en vanmorgen bleek een schroefje van de luifelbevestiging verdwenen. Met behulp van een ladder van de campingeigenaar is dat probleem opgelost.

Daarna wilden we de Boyana Kerk bezoeken, volgens alle publicaties is een bezoek aan die kerk een must. De kerk bestaat uit drie gebouwen. De oostelijke kerk is gebouwd in de 10e eeuw. Aan het begin van de 13e eeuw liet Sebastocrator Kaloyan er een tweede gebouw van twee verdiepingen naast bouwen. De fresco's in deze kerk worden gezien als een van de belangrijkste collecties middeleeuwse schilderijen. Begin 19e eeuw werd de derde kerk gebouwd. De kerk dankt zijn roem aan de fresco's uit 1259. Deze vormen een tweede laag over de schilderingen van vroegere eeuwen en behoren tot de meest complete, best bewaarde werken van de Oost-Europese middeleeuwse schilderkunst.

De kerk ligt in een van de buitenwijken ten zuiden van Sofia en erheen gaan met het openbaar vervoer was erg lastig, dus we besloten met de metro naar het dichtst bijgelegen station de gaan en van daaruit een taxi te nemen. Zo gezegd, zo gedaan. Taxirit kostte 4 euro.

Het kerkje ligt in een park en bij de ingang van dat park moesten entreekaartjes gekocht worden. Er worden elke 10 minuten max. 8 personen binnengelaten. Er was bijna niemand, dus we mochten gelijk het kerkje in. De tassen moesten bij de ingang achtergelaten worden, foto’s maken is taboe. Er zijn mooie schilderingen, maar de meeste zijn niet meer compleet, hier en daar kun je ook zien dat er een schildering over een andere schildering is gemaakt.

Na ons bezoekje aan de kerk moesten we weer terug, er stond een taxi bij de ingang, dus die maar genomen want in de wijk waar de kerk ligt komt nagenoeg geen verkeer en teruglopen was geen optie. De prijs van de rit terug naar het metrostation gevraagd. De taxichauffeur noemde een prijs 2,5 maar hoger dan de heenrit. Bij protest daartegen zei hij dat de taxi buiten het centrum duurder was. Nou ja, dat zou kunnen en we moesten toch terug, dus we zijn ingestapt en de chauffeur zette netjes de meter aan. Zoals alle taxi’s verplicht zijn had hij ook de ritprijzen netjes op zijn voorruit geplakt, en het prijzenkaartje ook op het dashboard liggen, beetje vreemd dacht ik nog. De rit ging snel en zonder omwegen, op de bestemming aangekomen kostte de rit het 3-voudige van de heenrit. De rit betaald, maar het gevoel opgelicht te zijn bleef. We waren op de hoogte van eventuele oplichtingspraktijken en wisten dat een bepaald bedrijf in elk geval betrouwbare chauffeurs in dienst had, maar van dat bedrijf was er geen taxi in de buurt van de Boyana kerk.

Toen we later ergens een drankje wilden betalen, bleek de taxichauffeur Servisch papiergeld als wisselgeld te hebben gegeven, dat is 5x minder waard dan Bulgaars geld. We zijn dus inderdaad voor een aardig bedrag opgelicht.

Bij het Metrostation ligt een immens groot winkelcentrum, daar hebben we nog even rondgekeken, wat opvalt is dat alle winkels met dezelfde artikelen bij elkaar zitten: schoenwinkels allen bij elkaar, lingeriewinkels in het volgende blokje, etc. Er was niets van onze gading en de kleding voldoet niet aan onze Nederlandse eisen qua model en materiaal, ook al zaten er bekende merken zoals ZAZA, Benetton en H&M.

Terug naar het centrum met de metro, we hebben nog even door een grote drukke winkelstraat geslenterd, we hadden om 19.00 afgesproken met de Israeliers om samen te gaan eten.

Bulgarije heeft een keten van restaurants, “Happy” genaamd. Ze hebben een erg veelzijdig menu met vlees, vis en salades en zijn niet te duur.

We hebben er lekker gegeten, het is een heel groot restaurant en het was er heel erg druk.

Donderdag 6 september:Vandaag een rustige dag, veel bewolking en weinig zon en vanmiddag een bui terwijl de was hing te drogen.

We hebben onze voedselvoorraad aangevuld, evenals het water in de tank.

Nog even de stad bezocht, het was er druk omdat veel Bulgaren een vrije dag hebben ivm “de dag van de hereniging”. Via een vreedzame revolutie werd op 6 september 1885 Oost-Roemelië geannexeerd door het Vorstendom Bulgarije.

Voor het eten nog een afscheidsborrel gedronken met de Israeliers; wij reizen morgen verder naar het noorden van Bulgarije. De Israeliers krijgen komend weekend hun kinderen op bezoek.

We staan voor de 2^e nacht met 9 kampeermiddelen in de tuin, het past allemaal net.

Morgen reizen de meesten verder.