Zondag 9 september: Heel rustig was het vannacht, vanmorgen was de campingbaas al op tijd weer aanwezig om het hek open te doen, dat hek is niet meer dan een tuinhek. We zijn richting Belgrado gereden, op de binnenwegen weer veel herdenkingstekens voor de verkeersdoden. Er werd overal gewoon gewerkt, akkers bewerkt, maiskolven en zonnebloemen geoogst. Voor het eerst deze reis zagen we in een dorp een weekmarkt met groenten en wat kleding.

De autoweg was druk, heel veel Duitsers en Italianen op weg naar huis vanuit Griekenland.

En dan fietst er opeens een man met een zak meel op de bagagedrager op de vluchtstrook.

Bij een tankstation waar we onze laatste dinars hebben omgewisseld voor diesel ontmoetten we een Amerikaans echtpaar: zij maakten een 12 daagse stedentrip, ze hadden nog 4 dagen en waren op weg naar Boedapest, daarna Wenen, dan nog Praag. We hebben hen uitgelegd dat naar onze mening elk van deze steden meer tijd verdient dan een avond en ochtend. Ze dachten dat ze dan misschien maar iets langer in Wenen moesten blijven.

Bij de Servisch/Hongaarse grens was het druk. We hebben een kleine grensovergang gekozen, maar dat mocht niet baten. We passeerden eerst ruim een kilometer wachtende vrachtwagens en mochten vervolgens zelf aansluiten in een file; Veel Duitsers wisten deze grensovergang ook te vinden. De Servische douane was in 10 minuten gepasseerd, dat viel mee. Vervolgens 4 rijen breed naar de Hongaarse grenspost, aangestuurd door Hongaarse verkeersregelaars. Dat kostte ons ruim 40 minuten: de Hongaren controleerden alle auto’s en kofferbakken, lieten soms zelfs dingen uitpakken. De douanebeambte kwam ook even in de camper kijken. Hij vertelde dat ie vroeger meereisde met een circus en toen in een caravan had gewoond.

We overnachten nu op een mooie camping met Nederlandse eigenaren op. De camping ligt op de Hongaarse Poesta, best ver van de bewoonde wereld en te bereiken over een zandpad van ruim 2 km.

Maandag 10 september: Het is weer wennen dat het buiten Bulgarije een uur later is, dus ook vanmorgen weer erg vroeg wakker. Vervelend ook dat het ’s-avonds een uur vroeger donker is.

Na het ontbijt op weg naar Oosten rijk, via een aantal binnenwegen en een stuk autoweg, waar we weer eerst nog een vignet voor moesten kopen.

Overal in Hongarije wordt er veel gefietst, hier en daar zijn ook mooie fietspaden.

Veel ooievaarsnesten zien we ook, maar we hebben welgeteld 1 ooievaar gezien in de afgelopen weken.

Het landschap is overwegend vlak, veel mais en zonnebloemen, de zonnebloemen worden nu geoogst.

Het valt op dat de huizen hier best goed onderhouden zijn, veel kleurige huizen ook. Toch is er ook wel wat leegstand en zijn er hier en daar verwaarloosde, vervallen panden.

Voor de Oostenrijkse grens bij een tankstation een vignet voor Oostenrijk gekocht en onze laatste Hongaarse Forinten opgemaakt.

Raar gedoe in Europa: de laatste drie dagen ook drie maal een vreemde muntsoort opgemaakt, maar nu kunnen we weer verder met de Euro.

Deze keer bijna ongemerkt van het ene land naar het andere gereden. We staan nu enkele kilometers ten noorden van Wenen op een overvolle camping. Heel veel Duitsers en Nederlanders. Er staat ook een groep van een ANWB reis.

Dinsdag 11 september:Vanmorgen begon bewolkt. We besloten naar slot Schönbrun te gaan. Op het station moet je een kaartje kopen via een automaat, een combi dagkaartje trein naar Wenen centrum/alle openbaar vervoer in het centrum wilde maar niet lukken, uiteindelijk hadde we een dagkaartje onbeperkt openbaar vervoer centrum en een enkeltje naar het centrum. Net op tijd voor de trein kwam. Een meneer was boos omdat hij geen kaartje meer had kunnen kopen omdat wij zolang de kaartjesautomaat bezet hadden gehouden.

Bij slot Schönbrunn koop je een kaartje voor de gewenste tour door het slot; er is een lange en korte tour, in de lange tour mag je meer kamers bezoeken. Dan is er nog een kindermuseum, het Sissi-museum, een dierentuin, het wagenmuseum etc. Voor alles moet apart betaald worden. Wij kozen voor de korte tour met 22 te bezichtigen vertrekken. Op het ticket staat de tijd dat je binnen mag. Drie kwartier later mochten we naar binnen, de handtas mocht mee. Dat was al heel wat want je moet bijna alle tassen inleveren bij de garderobe bij de ingang.

Een van de ruimtes die we mochten bezoeken is een grote zaal waarin President Kennedy en Chroesjtsjov elkaar ontmoet hebben vroeg in de jaren zestig.

Alle vertrekken hangen vol schilderijen en portretten, de plafonds zijn voorzien van veel vergulde versierselen.

We hebben een deel van de prachtige tuinen bezocht en hebben daarna de Metro genomen naar de “Naschmarkt”, geen vlooienmarkt, maar een permanente markt met veel restaurantjes, kruiden, wat kleding , groenten en veel exotisch fruit. De Naschmarkt was heel gezellig, maar de meeste produkten die er verkocht werden waren best duur. Sommige verkopers waren erg opdringerig en blijkbaar gingen de zaken niet best want een vest daalde in enkele minuten van 29 euro naar15 euro. Jammer voor de verkoper, maar we hebben het niet gekocht.

Woensdag 12 september: Zonnig en erg warm vandaag. We hebben een stuk van de Donau-radweg gefietst. Een leuk stuk mooi aangelegd fietspad dat gedeeltelijk pal langs de Donau loopt. Het was er druk met fietsers die deze populaire route fietsen. Bij een stalletje langs de route een broodje gegeten, de keuze in beleg was beperkt, een dikke plak leverworst.

Morgenochtend gaan we op weg naar huis.