Romuliana en Magura grotten

Donderdag 16 augustus.Ondanks een rustige nacht op de doodstille camping waren we al vroeg wakker, de buurman zat om 07.00 uur al te vissen in het meer.

Na ontbeten en opgeruimd te hebben ging ik al voor achten op zoek naar de campingbeheerder om af te rekenen en losgekoppeld te worden van de elektra.

De receptie was nog gesloten, maar een vriendelijke campingbewoner die een beetje engels sprak, spoorde voor mij de beheerder op.

De beheerder bleek wat duits te praten, dus zijn begroeting was ”was muss du”, klonk niet vriendelijk, maar was wel vriendelijk bedoeld. Na afgerekend te hebben ging hij mee om de elektra los te koppelen en konden we vertrekken.

Om 09.00 stonden wij bij Romuliana, een archeologische site met resten van een groot fort van de Romeinen. We waren de eerste en enige bezoekers op dat uur, de entreeverkoop was niet bezet, dus we zijn maar gewoon het terrein opgelopen. Inderdaad veel restanten van het fort, hier en daar wat vreemd gerestaureerd. Bij het cafe annex inlichtingenkantoor waren mensen bezig het terras klaar te maken voor de dag, niemand die ons opmerkte. Na een kwartiertje hadden we het wel gezien en reden we richting Bulgaarse grens; de bedoeling was om in Zajecar, een stad voor de grens boodschappen te doen. Helaas hebben we alleen een klein supermarktje in het centrum gezien, maar parkeren was niet mogelijk.

Uiteindelijk in een klein winkeltje langs de weg water gekocht, dat hadden we echt heel hard nodig.

Bij de grens Servie/ Bulgarije schoot het niet echt op. Het was niet druk, maar de douaniers werkten niet te snel: te warm?

De Servier nam de paspoorten mee naar binnen en na verloop van tijd kregen we die voorzien van een uitreisstempeltje terug en werd de slagboom geopend. Bij de Bulgaarse post moesten we eerst een wegenvignet kopen, cash betalen in euro’s, want zijn pinautomaatjes werkten even niet volgens een vriendelijke vignetverkoper.

Vervolgens de douane; de dame van dienst wilde alles in de camper inspecteren, keek in de kastjes, de badkamer en de bankboxen en vond een slof cigaretten. De cigaretten waren gekocht in Hongarije en toen dat duidelijk was, was het goed zo. Servie is n.l geen EU-lid.

Na Bubbles geaaid te hebben hield de dame het gelukkig voor gezien. Ze vroeg niet naar papieren van Bubbles en de onderberging sloeg ze gelukkig over; daar zat vast teveel wijn en bier in voor een grenspassage. In Bulgarije is het een uur later dan in Nederland.

Toen op weg om een pinautomaat te vinden om Bulgaarse leva’s aan te schaffen. Gelukkig vonden we in het eerstvolgende dorp een bankautomaat.

Toen op weg naar de MAGURA-GROTTEN. De borden zijn in het cyrillisch en tomtom is niet altijd even betrouwbaar. Dus met behulp van een gedetailleerde wegenkaart van Bulgarije gingen we op weg. 15 km enorm slechte weg volgde: eigenlijk was de weg 2 baans, maar de struiken en bomen groeiden tot midden op de weg, daarbij was er enorme spoorvorming en meer gaten dan asfalt. Het was dubbel Marokko.

Aangekomen bij de grotten was er plek zat op de parkeerplaats, we kochten kaartjes en mochten onbegeleid de grotten in. Er liep een duidelijk pad door de grotten, dus dat was niet moeilijk. Het bijzondere in de grotten waren de prehistorische schilderingen. Bijzonder en mooi om te zien. In de grotten ontmoetten we Bulgaren die in Amerika wonen, die vertelden ons gelijk enthousiast wat we in Bulgarije allemaal moeten gaan bezichtigen. De meeste dingen staan al op ons lijstje.

De uitgang van de grotten was helaas 2 kilometer verwijderd van de ingang, dus die moest je dan teruglopen want het treintje om je terug te brengen schijnt alleen in het weekend te rijden.

Gelukkig was er toevallig? Iemand die ons terug wilde rijden naar de parkeerplaats bij de ingang. 2 euro moest dat kosten, maar aan het eind had hij natuurlijk geen wisselgeld en hebben we 2,5 euro betaald.

Na een kop koffie en wat eetbaars bij een restaurant dichtbij de grotten naar een campingkje in Belogradchik. Je staat voor het huis van de eigenaar, er is een toilet, douche en elektra.

De eigenaresse spreekt een beetje frans. Vanavond waren we met 4: 2 stelletjes met een tent, een zwitserse camper en wij.

Thieu is al enkele dagen niet helemaal lekker, lijkt een griep te hebben, dus we blijven hier 2 nachten. Het eigenlijke doel is bijzondere rotsformaties te bezoeken in deze plaats.

Servie

Maandag 13 augustus :De camping in Agard is na tien uur ’s-Avonds hermetisch afgesloten tot 6 uur in de morgen, gisteravond moesten we dus na het eten hard naar huis fiesen om nog op tijd terug op de camping te zijn. Vanmorgen afgerekend en richting Servie gereden via binnenwegen. Alles 2 baans weg, hier en daar kwamen we door een dorpje. Op zeker moment moesten we stoppen, er moest een kudde rundvee oversteken. Wel apart: langs bijna heel de weg liep een prima fietspad.

Het landschap is niet erg interessant, veel velden met uitgebloeide zonnebloemen en maisvelden.

De grenspassage bij Tompa/Subotica naar Servie ging snel, Er was slechts 1 auto voor ons; paspoorten laten zien bij uitreis Hongarije, stempeltje in paspoort bij binnenkomst Servie en iemand wilde nog even in de “cargo” kijken en dat was dat.

Op de autoweg stonden grote borden die een groot tankstation met restaurant en hotel aankondigden, goede plek om een broodje te eten en de benen te strekken, dachten wij, maar helaas bleek niets van dat alles nog te bestaan. Oprit afgesloten, de rest niet in gebruik.

Om 15.00 hadden we onze bestemming in Belgrado gevonden: een camperplaats bij een klein meubelbedrijf 4km van het centrum van Belgrado: vriendelijk Engels sprekend personeel wees ons onze plek op het grasveldje en dat was dat.

Er stonden 3 andere campers, 2 Slovenen en een Italiaan. Nog 1 plek over, die zou later die dag worden ingenomen door een Duitser. De bus naar het centrum stopt elke 10 minuten voor de camperplaats, heel handig dachten wij. Maar toen we instapten werden we er door de chauffeur weer uitgestuurd: om gebruik te maken van de bus heb je een speciale openbaar vervoerkaart nodig. Cash een kaartje kopen kan niet. Een personeelslid van het meubelbedrijfje heeft een taxi voor ons gebeld, de taxi is erg goedkoop, en om 16.00 stonden we in het centrum van Belgrado, Republic Square, een plein met een monument en veel terrasjes. De taxichauffeur waarschuwde ons voor malafide taxi’s.

Eerst op zoek naar een toerist-info voor een plattegrond. Dat was niet zo simpel: er stonden weliswaar bordjes, maar de info was niet te vinden, uiteindelijk maar gevraagd aan de bewakers van een bank, maar ook dat leverde niks op. Uiteindelijk konden we een plattegrond krijgen bij een winkeltje dat tevens souvenirs verkocht en tourist-info zou zijn.

Dan op weg naar de orthodoxe kathedraal van Belgrado, ruim 3 km lopen om een kerk te bezoeken die gerenoveerd bleek te worden. De crypte(een ruime kelder) bleek wel open voor bezoekers.

Het was een heel mooie ruimte met veel schilderingen. Teruglopen vonden we ver, dus een taxi gezocht, maar de taxichauffeur die we vonden vroeg een te hoge prijs naar ons idee, dus we besloten verder te lopen. Vrijwel meteen vertelde een man ons dat we nooit in zee moesten gaan met taxi’s met een wit bord op de auto: het waren dieven.

Even later vonden we een andere taxi, deze bracht ons snel voor een goede prijs terug naar het centrum, eveneens met de mededeling dat bepaalde taxichauffeurs crimineel waren, er waren de dag ervoor duitse jongens door een chauffeur bedreigd met een mes omdat ze voor een ritje van 10 euro geen 100 euro wilden betalen. Het ging weer om taxi’s met een wit bord.

Terug op onze overnachtingsplaats hebben we nog gezellig wat gedronken met onze Sloveense buren. De Slovenen spraken beiden engels en een ervan bleek technisch directeur van Adria campers. Hij maakte natuurlijk reclame voor Adria campers en we zijn nu een boek met door Adria verzamelde campings door heel Europa en Afrika rijker.

Rond middernacht verschenen er 2 tieners met rugzak voor de poort van de camperplaats. Ze waren met de bus uit Sofia, Bulgarije gearriveerd op het busstation een stukje verder en dachten dat de camperplaats een camping was. Uiteindelijk hebben we ze maar binnengelaten, want waar moesten ze om middernacht nog heen? Ze hebben hun tentje opgezet achter de campers.

Dinsdag 14 augustus: Het was bepaald geen rustige nacht, de camperplaats ligt aan een drukke weg en tegen de morgen begon het te onweren en regenen. Om 6 uur begonnen de bouwvakkers op het naastgelegen terrein met hun werk.

Om 8.00 was het droog en bleken de backpackers hun tentje ingepakt te hebben, ze waren verdwenen.

Na het ontbijt heeft het bedrijf weer een taxi gebeld en zijn we naar het centrum gegaan. De taxichauffeur was erg spraakzaam en ook hij waarschuwde ons voor malafide taxibedrijven/chauffeurs. Tevens vertelde hij dat het onder Milosevic allemaal beter was: nu verdween alle geld naar de overheid en waren veel jongeren werkloos. Veel criminaliteit ook, dat was onder Milosevic bewind toch wel anders.

Eenmaal in de stad hebben we het oude Fort bezocht: een groot park binnen oude wallen, in de voormalige grachten zijn sportvelden, en staat oud militair materieel opgesteld, ook is er het militair museum. Vanuit het fort heb je een prachtig uitzicht over de stad. Het onderhoud van het geheel kan beter. Daarna naar een orthodoxe kerk. Daar kregen we extra kleding om onze benen te bedekken. Je mag er niet in in korte broek. De kerk was erg mooi, rijkelijk voorzien van mooie schilderingen.

De stad is erg modern met mooie brede winkelstraten en veel bekende merken winkels en heel veel restaurantjes en terrassen en overal ijsverkoop in stalletjes en veel straatmuzikanten.

Toen we op een terras zaten uit te blazen vroeg iemand of ze onze plattegrond even mochten lezen, dat mocht. Het bleken turken die in Servie waren omdat hun zonen meededen aan een schaaktoernooi.

Om 15.00 zijn we vertrokken naar een kleine, mooie nieuwe camping 30 km ten zuiden van Belgrado.

De camping ligt bij een klein dorpje in een heuvelachtige omgeving. We werden enthousiast ontvangen door vader en zoon. Er staan maar zes gasten, de camping bestaat pas een jaar, maar je hebt er een mooi uitzicht over de heuvelachtige omgeving.

In de avond werden wij en een Oostenrijks stel getrakteerd op zelfgemaakte wijn en Servische kaas. Het opkomende onweer trok aan ons voorbij. De Oostenrijkers vertelden dat zij aan de Hongaars/Servische grens drie uur vertraging hadden gehad. Een andere grenspost dan wij hebben gebruikt.

Woensdag 15 augustus: Weer op tijd op weg, bewolkt, dus prima reisweer. Eerst regionale weg, dan autoweg en vervolgens 80 km regionale weg. De weg was merendeels goed in orde en hier en daar kom je door een dorpje. Langs de autoweg zagen we een enorm groot kerkhof, pal tegen de autoweg gelegen.

Langs de autoweg, maar vooral langs de regionale wegen staan heel erg veel gedenkplaten, vaak met foto erbij. Twee maal zagen we een plaat met 3 foto’s erop. Bijna bij elke bocht is er wel iemand verongelukt.

De omgeving ziet er fris groen uit, dit in tegenstelling tot 2015, toen was alles dor. De mensen klagen ook dat het maandenlang teveel geregend heeft.

De laatste 85 km voerden door een mooi gevarieerd heuvel landschap. De camping in Brestovac was snel gevonden. Het zag er al aan de poort rommelig uit. De receptie was helemaal rommelig en een ventilator moest de openstaande elektrakast koelen, de receptionist is een oudere man die enkel Servisch spreekt. Maar hij hield me de prijslijst voor en wees ons een plek. Eigenlijk is er geen plek voor passanten, maar we staan toch op een pad bij het tentendeel bij het meer. De camping ligt heel mooi aan een meer maar staat hutje ,mutje vol met vaste bewoners. Die vaste bewoners verblijven in dingen die ooit caravan waren, ze hebben er van alles aan en omheen gebouwd en geplakt.

Er is ook een toiletgebouwtje, minstens 50 jaar geleden gebouwd en toen ook voor het laatst schoongemaakt, wel komt er water uit de kranen.

Veel vaste kampeerders hebben een oplossing voor dat miserabele sanitair gevonden: ze hebben zonneboilers en douchen dus buiten. We zagen vandaag een tentkampeerder die”douchte” met behulp van door de zon opgewarmde waterflessen. Wat zijn we blij met ons eigen sanitair.

Langs het meer loopt een pad, als je dat volgt kom je bij een openbaar recreatiedeel uit: strandje, ligweide, speeltoestellen, waterfietsverhuur en een surfschool. Er bleek ook een restaurant te liggen met vanaf het terras een fraai uitzicht over het meer.

We bestelden een halve liter bier en een glas wijn en moesten 2 euro afrekenen. Toen ook nog een Engels sprekende Servische zei, dat het restaurant overheerlijk eten serveerde was de keus snel gemaakt, we koken niet vandaag.

Hongarije

Vrijdag 10 augustus

Afgelopen nacht bleef het erg warm en we hebben slecht geslapen, ook al was onze overnachtingsplek bij de gasthof heel erg rustig.

We zijn op ons gemak vertrokken naar Hongarije, de grensovergang vormde geen probleem, geen douanier te zien. Bij de grens ook geregistreerd voor de tol. Dat gaat simpel. Er zijn meerdere kantoortjes waar dat kan, je geeft je kentekenbewijs ter inzage, vertelt hoe lang je vignet geldig moet zijn en rekent cash af. In sommige kantoortjes kun je tevens euro’s wisselen voor Hongaarse Forinten, dat ook maar gelijk gedaan.

Vervolgens naar Agard, een plaatsje 40 km ten noorden van het Balaton meer gereden via een 2 baans weg. De weg was niet echt druk en voerde door een paar dorpjes. De weg was gedeeltelijk erg slecht, maar er werd aan gewerkt en vele kilometers waren voorzien van een prima wegdek.

De omgeving was niet zo bijzonder: grote velden met uitgebloeide zonnebloemen en veel maisvelden, echter ook hier heeft het blijkbaar weinig geregend en de mais zag er dor uit.

Onze huidige verblijfplek is een mooie camping naast een druk bezocht thermaal bad.

De receptioniste was erg jong en sprak vooral Hongaars en een paar woorden Duits.

Ze werken niet met een computer, dus er gingen diverse lijstjes door haar handen voor ze de beschikbare vrije plaatsen paraat had.

Later kwam er een mannelijke receptionist, die klaagde dat de campingwifi veel klachten opleverde, te traag door een te kleine capaciteit, vervolgens zei hij ook niet zo blij te zijn met de EU, hij miste op verlerlei gebied het een zijn van de EU.

De camping is goed bezet en we kozen de enige vrije plek met veel schaduw, een beetje schaduw is welkom want Bubbles en onze koelkast hebben wat moeite met de warmte. Het is een mooie camping met mooi sanitair, wel is de sanitair capaciteit wat weinig voor zo’n grote camping. Er is een grote overkapte bbq-plaats met meerdere picknicktafels, een stenen bbq en een stookplaats waar je zo nodig varken aan het spit kunt maken. Er zijn op meerdere plekken overdekte picknickplaatsen met picknicktafels en er is zelfs een grote buiendouche voor de liefhebbers.

Er staan voornamelijk Hongaren, een Nederlander, een Deen en een Slowaak. Wat opvalt is dat er op de andere plekken en ook hier veel (alleenstaande?)vaders met kinderen kamperen.

Zaterdag 11 augustus

Gisteravond bleef het nog lang erg warm en er stond geen zuchtje wind, dus weer een warme nacht. Tegen de ochtend begon het te onweren en te regenen en koelde het af naar 19 graden.

Tegen tienen verzamelde zich een grote groep Hongaren van alle leeftijden, gewapend met koelboxen, een voorraad cola en extra banken bij het bbq-huis, tegen de avond verdween de groep weer.

We hebben gisteren bij de LIDL brood gehaald voor het ontbijt, we noemen het zaagbrood: het is heel vast gebakken en erg hard.

Tegen de middag kregen we nieuwe Hongaarse buren met een caravan. Een ouder stel dat voor het eerst met een (oude)caravan op pad is.

Ze probeerden een voortent aan de caravan te zetten, maar na een uur passen , meten en proberen was er nog geen vooruitgang. Toen gevraagd of ze hulp konden gebruiken, en dat wilden ze graag. Een half uurtje later stond de voortent en leken ze het te begrijpen, ze ritsten zelf daarna de zijwanden erin.

Vandaag ook op verkenning geweest in het dorp en bij het meer. Bij het meer zijn grote ligweiden en hier en daar zijn ligstoelen te huur, verder op meerdere plaatsen waterfietsen en kanoverhuur. Overal staan een soort tuinhuisjes met winkeltjes of horeca. Het geheel ziet er wel gezellig uit. Er loopt een prima fietspad rondom het meer en ook door delen van het dorp.

Het dorp bestaat voor het merendeel uit loodrechte straten, de hoofdweg geasfalteerd, de meeste zijstraten onverhard.

Alle supermarkten blijken hier 7 dagen per week open te zijn, vaak tot 22.00.

Zondag 12 augustus:

De camping staat sinds gisteren helemaal vol, het was gisteravond dan ook een drukte van belang, overdag gaat iedereen naar de thermaalbaden, maar de avond is voor bbq en gezellig tafelen. Vandaag pakken alle hongaren hun spullen in en gaan naar huis, dus de avond was bijzonder rustig.

In de middag kwamen onze hongaarse buren opeens met 2 flessen wijn en een doos bonbons, als dank voor de hulp bij het opzetten van de voortent. Protesteren hielp niet.

In de avond gaan eten bij een restaurant in het dorp, We hebben weinig buitenlanders gezien de laatste dagen, maar zaten tijdens het eten naast Belgen die daar een huis hebben.

Daarna wat opruimen, want morgen gaan we naar Belgrado.

Oostenrijk

9 augustus 2018, donderdag

Gisteren zijn we met wat vertraging vertrokken: bij het wegrijden bleek de elektrakabel niet losgekoppeld; gevolg : alle kabeltjes uit de stekker in de camper, dus dat moest eerst gerepareerd worden. Om negen uur was het zover. Lekker rijweertje: 20 graden en bewolkt.

Na Aken kwam de zon door en werd het al snel weer warm. We konden goed doorrijden, geen files in onze rijrichting, wel veel wegwerkzaamheden.

De uitgekozen overnachtingsplek was in Sinsheim, dicht bij Heilbron. Een mooi aangelegde parkeerplaats bij het openbare zwembad, met ruime plaatsen, elektra en sanitair.

De plek was snel gevonden, maar erop komen was nog even lastig. Voor de slagboom stond een zuil met een sleuf en een knop, in de sleuf moest een kaart, zoveel was duidelijk.

De bankpas in de sleuf gedaan, maar die werd weer uitgespuugd, op het knopje gedrukt, maar er gebeurde niets. Toen maar op de serviceknop geduwd. Een wat geirriteerde heer legde de procedure nogmaals uit; voor hem vast duidelijk, voor die domme hollandse nog niet echt. Uiteindelijk bleek op een tweede zuil een duidelijke instructie te hangen en toen stonden we in no time op de parking.

Je krijgt dus tijdelijk een toegangskaart waarvoor je 5 euro borg betaalt, je kunt elektra kopen en douchetijd dmv geld op die toegangskaart te zetten via een automaat. Elektra koop je dan weer op je staanplek door je kaartje voor de aansluitpaal te houden. Als je weggaat boek je op dezelfde manier het geld dat niet opgebruikt is voor elektra weer terug op je kaartje. Bij de ingang lever je de kaart in bij een automaat en die stort het overgebleven bedrag en de borg voor het kaartje weer terug; muntjes in het cashbakje. Goed geregeld als je het systeem eenmaal door hebt. Het toegangskaartje opent ook de toiletten en douches.

De rit was best lang en een camper zonder airco erg warm. We waren dan ook blij toen we buiten zaten. Bij het naastgelegen zwembad was een bistro, we besloten daar maar wat eten te halen. De Bistro bleek een veredelde snackbar en we hebben een grote gemengde salade met frietjes gegeten, een vleesloze dag dus, schijnt gezond te zijn.

Toen we arriveerden was het niet druk op de camperplaats, maar tegen middernacht stonden er toch 16 medekampeerders, waarvan 3 caravans. Nationaliteiten genoeg: fransen, een italiaan, een sloveen, wat duitsers en om half twaalf arriveerden er nog 2 spanjaarden. De spanjaarden snapten niet veel van het systeem, de een sprak frans, de ander wat engels, lastig in duitsland. Ze maakten een rondreis oostenrijk en duitsland en waren op weg naar munchen.

Op donderdag zijn we na een rustige nacht doorgereden naar Oostenrijk. Schoten goed op tot net na Neurenberg, daar stonden we opeens in een file, zover je kon kijken file. Ruim een half uur later ontdekten we de oorzaak van de file, een vrachtwagen met autopech op een brug waar een wegversmalling was door werkzaamheden. Geen hulpdienst te zien.

In de buurt van Passau kwamen we een stel nederlanders met kleine kinderen tegen die op weg waren naar zuid Kroatie, ze hadden die dag al 900 km gereden en wilden 300 km verder gaan overnachten, pfff.

Even later zagen we een lange file van tegemoetkomend verkeer: politiecontrole bij 34 graden.

Onze overnachtingsplaats in Oostenrijk is bij een “gasthof”, heel bijzonder. We staan gratis op de parkeerplaats(in de tuin mocht ook) van de gasthof, betalen 2 euro voor elektra.

We hebben een douchezak meegenomen waarvan het water in de zon moet opwarmen. Deze plek biedt geen sanitaire voorzieningen, dus bij aankomst de zak gevuld met water een uurtje in de zon gelegd. Had daarna heerlijk warm water om te douchen buiten, was wel nodig na zo’n warme rit.

De eigenaresse is bijzonder vriendelijk, er is een leuk buitenterras bij de gasthof waar we vanavond gedineerd hebben, lekker en niet duur.

Inmiddels is het middernacht en nog 25 graden.

Op weg naar Bulgarije

Hallo en welkom op ons Bulgarije reislog!

Over enkele uren vertrekken wij voor een rondreis  Bulgarije.

De aanloop naar deze reis ging niet geheel vlekkeloos, de camper moest nog eerst voor een grote beurt en de APK keuring op 25 juli. De keurmeester kon het chassisnummer niet meer lezen door roestvorming.  Na schoonstralen was het nummer nog steeds niet leesbaar en dat is wel een vereiste. Het nummer moet door de RDW opnieuw worden ingeslagen, en vervolgens krijg je binnen 5 dagen een nieuw kentekenbewijs.  De eerstvolgende datum bij een keuringsstation voor dat werkje was 30 augustus, daar werden wij niet blij van, want dan kon ons reisje niet doorgaan.  Uiteindelijk konden we 30 juli terecht op het keuringsstation in Amsterdam. Een nieuw paspoort is inmiddels ook gehaald, een tolvignet voor Oostenrijk is gekocht,  we zijn er klaar voor.

Een tolvignet voor Hongarije lukte online niet, dus dat moeten we als we Hongarije binnenrijden  maar kopen.

De heenweg zal gaan via Duitsland, Oostenrijk, Hongarije en Servie.

De geplande reisroute vanaf Belgrado zie je hieronder op het plaatje. Eenmaal onderweg kan het zijn dat we de route zomaar veranderen.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor de mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Wij zien je graag terug op ons reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met ons meereist!

Groetjes,

Martine en Thieu